Arsız Bela
Çok bekledim dönerde bir haber verir diye
Yok Sevgilim bu aşk’ta mağlup oldum ben yine
Umudum batan güneşte gitti öyle gizlice
Yoruldum ve gittiğin o yolda bekledim yine
Çaresizim haykırışlarımı kimse duymadı
Tozlu rafların içinde resminin bakışları
Duman sardı gençliğimi bu son kalp atışları
Umudum yitik hayalin aldı tüm ışıkları
Gecem gündüze hasret bilirmisin ki bunları
Soluk bir yaşam ben unuttum güneşte doğmayı
Ver bir selam al canımı razıyım inan bana
Kimse sormuyor neden bu haldesin Yazık Sana
Söyle unuttunmu söyle bileyim umutlarım var
Canım çıksa kurtulurum Azrail’in kastı var
Yıkılmış bir dünya şimdi içinde ben kahrolurum
Yanan benim cehennemde Cennet’im seninle yan
Bu şehrin ışıklarında yeminim olsun benim
Eğer sen bu güneşte dönmezsen unuttum sevin
Ecel beklesin kapında sende hesabım durur
Senin bıraktığın eser bir kurşunla kurtulur
Yar yüreğin yokmu senin anlamazsın halimi
Gün yüzü göstermedin ne yapmadım eller gibi
Ben bugün ölürüm senin hasretin kefil bana
Dönme sakın pişman olup Sevda yakışmaz sana
AZER BÜLBÜL
Pişman olsan eyyy neye yarar
Ben senden vazgeçtim çoktan ay ayy
Geri dönsen eyyy neye yarar
ARSIZ BELA
Öyle Özledim ki Seni hayalinle konuşur oldum
Öyle harcadın ki beni sevenlere düşman oldum
Ve, ve öyle ağlattın ki beni çocukluğumu bile özler oldum
Ne içindi bunlar eğer için rahatsa hakkım, hakkım haramdır sana
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder