Arsız Bela - Ben babamın oğluyum

Her Ana Aslan doğurur ama her doğan aslan yaşayamaz
Vakit hüzün vaktidir artık
Sazandeler bitirmiş meşki ve efkar zamanı gelmiş gönül dostlarım
Bütün güzargahlarda senin adın var
Dostlarım kardelen olmuş heryere doğmuş ve ilk güneşte ölmüş
Yarenlerin senin kadar dik senin kadar mağrul yaşıyor usta
Sohbetler hep aynı benim ayrılık şarkılarıma benziyor
Terenenler hep aynı ayaklar baş başlar ayak olmuş
Yahu usta çakallar adam olmuş
Çakallar adam olmuş
Bedenler hasta gönüller yasta yeter artık, yeter artık
Durma gel Usta …

ARSIZ BELA

Yanıyorum o yıllara güller soldu kapımda
Ben hasretinle yaşarken eller aldı sonunda
Bükülmezdi bileğim sen bu canı soldurdun
Git ardından gelemem ben Babamın Oğluyum

Efkarlandım ustam dinle anlamadan dinlemeden gitme
Hayırsızdı sevmemişti ustam haberini aldım bugün mapustan
Tahliye günün kimseler yoktu ömrümü verdim dünyam durdu
Kendimi attım yanına be ustam ver bir kadeh daha anlatayım lan

4 yıl önceydi tanıdım ben onu
Ömrümün baharı kurudu soldu
Bir adam vurdum sevdiğimin uğruna
Birgün olsun gelmedi yanıma

Bekledim gelir dedim be ustam
Evleniyormuş ben onu yaşatmam
Lanet olsun gençliğim bitti
Ben güvendimde ömrüm bitti

Ağlamak yakışmaz bana ustam
Bir resmi var masamda duruyor bak
Bakıyorum Melek gibi duruyor lan
Kanına girdiler unuttu çoktan

Ne umutlarım vardı bir bilsen
Evlenecektik gitti severken
Kalleş desemde fayda etmiyor
Kan dökülecek be uyku tutmuyor

İşte böyle ustam ne seven sevildi
nede giden geri geldi
ben şimdi gitsem kapısına dayansam
deymez be ustam belkide çocuğu bile olmuştur
Birde erkekse off dayanamam ve ustam
o benim çektiğim acıları bilmez ama
Ben onun mutluluğuna kıyamam
Ha mertlik olacağını bilsem gider sıkar bir kurşunu gelirim
Ama deymez ustam deymez
Seninde başını şişirdim affola ustam
Bir resmi var alıp giderim buralardan
Dedim ya Ben babamın oğluyum ustam
Giderim, Giderim buralardan …