Arsız Bela - Elbet Bitecek

her bir yaranın melhemi bulunur
dertler çeke çeke kader unutulur
acizane yasanan bu hayat
elbet seni de bi gül gibi kurutur
sen dönüyon dünya palavra
laf aramız da ölüm yakın da

elbet bitecek tüm acılar
elbet unutacan geçmisi
ben aşikar bi köy çocuqu
dostumdan yedim ben o yumruqu
keyfine diyecek yok dünyanın
sağ göster sol vur adamım

yazıyor yüreğim kalemime damladı
her mısra da bu nameler ağladı
usul usul gelmiste sevda
yüreğim deliydi anlayamazdı
felek gelir bu dünyanın sonu
unut arsızım unut artık onu

prangalara da vursalar bitmez
çekerim çilemi de bana yetmez
el açıyorum her gecem de umuda
kursun sıkarım ben bu hayata
yol yokus oldu cıktık canım
akacaksa aksın benm bu kanım

nezaketen ses çıkarmadık lan
rezaletin doruklarını gördük
kısmen alabilecek gibi durma
gözün varsa gelde yapıs bu cana
ne deyim kahrol hayat bit artık
sil ismini de bu adamı unut artık

evet güzelim durda bir dinle
ben sana layık değilim iste
evim arabam yok kusuruma bakma
mutluluk bulurum iki sise yanım da
bir cinayettir benim hayatım
sen kafanı yorma eğlen be canım

rabbim artık kes bu cezamı
bulamadım dunya da ben devamı
evet çok buyuk hatalar yaptım
ahireti çıkmazlara bıraktım
bir kahpenin de uğruna yandım
affet al beni yanına allahımm

huzur bende artı bi karartı
günler geçiyor hepsi de farklı
şansına çıkarsa kazan hayatı
aradım da bulunmuyor ki saklı
engebeli bir ölüm kafama yattı
duman gözlerin şeklini açtı

uçuk kaçık hayaller de oldu
duman beyne girince yol buldu
ağladınmı diye kimler sordu
kimsem yok sevdim elin oldu
ben bu yuzden dertliyim qardas
yazdıklarım yoldasım sırdas