Yalnızlıktan unutuldu benim adım,
Siz üzülmeyin ben alışığım.
Kedim bile uğramazken evime,
Çift kişilik yatak benim neyime?
Dört işlemden ibaret,
Parmak hesabıyla bütün hayatım.
Eksildikçe saatler ömrümden artıyor,
Gelecek telaşım.
Anlattıkça bölmüşüm umutlarımı
duvarlara çarpa çarpa
Uyandım
Saat üç, dört, beş
bana hiç fark etmez
Ne zaman çalınsa kalbim
Derler ki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık
Kalan umutlarımdan birini seçip
Hepsini hepsini hep kaybettim
Şimdi kendimden geri ne kaldı ne kaldı
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı
Düşün düşün hep bir sonraki adımı,
Bu yüzden unuttum ben yaşamayı.
Peşin peşin söyledim lafımı,
Acımadan kannattılar yaralarımı.
Dört işlemden ibaret,
Parmak hesabıyla bütün hayatım.
Eksildikçe saatler ömrümden artıyor,
Gelecek telaşım.
Anlattıkça bölmüşüm umutlarımı
duvarlara çarpa çarpa
Uyandım
Saat üç, dört, beş
bana hiç fark etmez
ne zaman çalınsa kalbim
derler ki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık
kalan umutlarımdan birini seçip
hepsini hepsini hep kaybettim
şimdi kendimden geri
ne kaldı ne kaldı
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı
Saat üç, dört, beş
bana hiç fark etmez
ne zaman çalınsa kalbim
derler ki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık
kalan umutlarımdan birini seçip
hepsini hepsini hep kaybettim
şimdi kendimden geri
ah ne kaldı ne kaldı
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı
Uyandım
Saat üç, saat dört, saat beş
bana hiç fark etmez
ne zaman çalınsa kalbim
derler ki bir arkadaşa bakıpta çıkacaktık
kalan umutlarımdan birini seçip
hepsini hepsini hep kaybettim
şimdi kendimden geri
ne kaldı ne kaldı
kimseler duymadı sadece duvarlar ağladı..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder