Kandilli yüzerken uykularda

Kandilli yüzerken uykularda


Kandilli yüzerken uykularda
Mehtâbı sürükledik sularda
Bir yoldu parıldayan, gümüşten
Gittik bahis açmadık dönüşten
Hulyâ tepeler, hayâl ağaçlar
Durgun suda dinlenen yamaçlar
Mevsim sonu öyle bir zaman ki
Gaip bir mûsîkîydi sanki
Gitmiş kaybolmuşuz uzakta
Rüyâ sona ermeden şafakta

Beste: Münir Nûrettin Selçuk
Güfte: Yahyâ Kemâl Beyatlı
Makam: Nihâvend
Usûl: Sofyan